Part 1 – “Where light is born from shadow, trees dream the universes.”

I saw eight of them – wonders of creation. Surrounded by love and reverence. Created, because like everything in the universe – they have their reflection…

February 9, 2025 – Channeling with my friend Joasia – a teacher and warrior of light, a crystal hummingbird. Thank you once again.

1. THE TREE OF THE UNIVERSE

The largest, endless tree, whose vastness is hard to grasp or describe. To an outside observer, it did not look like a tree created by nature, but rather like an artificial structure representing the cosmic structure of the universe in the schematic form of a tree, viewed from above as a flat image.
In the branches of the Tree of the Universe, there were swirling colorful galaxies, black holes, flying comets, and stars and planets being born and dying.
This tree was tended by Golden Beings, so numerous that they resembled golden ants, busily working like gardeners around the Tree of the Universe.
At one point, the Golden Beings took our traveler into what felt like a cosmic elevator, lifting him to a higher dimension so he could see the tree from a different perspective.
The Tree of the Universe was separated from the surrounding space by a transparent veil, like a wall, behind which one could see a multitude of cosmic beings of various races. The wall marked the boundary of the 9th Dimension.
At some point, these cosmic beings noticed our traveler and, with a gesture of disdain, ostentatiously turned their attention away from him. At that very moment, his Guardians transported him into an even higher dimension.

---

2. THE TREE OF LIFE

The second largest, and perhaps the most beautiful tree among the eight seen in this vision. It was enormous, monumental, like a great golden oak, filled with other extraordinary and unknown colors unseen on Earth, among which red was dominant.
The trunk of the tree was covered in moss that moved across its surface. The branches of the Tree of Life simultaneously bore leaves, gorgeously blooming flowers, as well as ripening and already ripe fruits.
Everything on it lived — the flowers opened their buds, bloomed, fruits formed, grew, ripened, and fell. The cycle of life continued without end.
Among the branches, there was abundant beautiful sunlight, and one could hear crystal-clear sounds of beautiful music.
The tree breathed through its bark, which moved like lungs — rising and falling. The energy of the Tree of Life was warm and balanced. The tree continuously morphed and transformed.

“On a single branch, other trees, flowers, or fruits could appear, then fall away and give birth to something entirely new in their place. I don’t know why, but I had a very limited view of the tree from halfway up. I could not see what was below, nor its roots. I had the impression that the tree’s energy also morphed. I can’t explain it. I just know the sight took my breath away.
After a few seconds, a corridor opened, and I was carried into another place — to the Spiritual Tree.”

---

3. THE SPIRITUAL TREE

This tree resembled a weeping willow, growing from the rock at the summit of a great mountain. Its roots pierced through the rock. It stood engulfed in a violet-blue flame, and at the tips of its long drooping branches shone beautiful white energy, shooting upward and spreading in all directions like fireworks.
This beautiful tree shimmered with every possible shade of light blue, enveloped in a luminous blue glow that faded into violet fire.
It was the tree that most deeply called to our Observer, for in his perception, the Spiritual Tree gave life its meaning by linking the energy of Life with the energy of the Source.
Thus, the mission of this tree is to give meaning to the lives of various beings by connecting them with God and setting them on their life path.

“This tree called to me the most — I don’t know if that’s the right word. I felt an enormous reverence for it.
Respect — because I sensed it was doing the most powerful work. Thanks to it, all of us have a chance to reconnect with the Beginning, the Source.
I felt as if I were in a sacred place.
Here, you could feel a touch — gentle and caring.
This tree holds the calmest yet strongest energy that exists. There is nothing stronger.
After a few seconds, again a corridor opened, and I was carried to another place — to the Tree of Souls.”

---

4. THE TREE OF SOULS

A lonely, abandoned, and sorrowful tree without leaves. It had beautiful dark blue branches, resembling wide outstretched fingers, and between them appeared various shapes like balloons or orbs — circles or the Flower of Life, for example.
There were countless such shapes, radiating healing energy at the level of codes.
This tree once supported the creation of Souls as a catalyst, but now the creation of new Souls is neither necessary nor possible.
Thus, the Tree of Souls is undergoing healing and must complete this process in order to be reborn anew.

“I had the impression that this tree was damaged as a result of battles between angels during Lucifer’s rebellion.
The battles were fought over this tree — over the souls.
The sight of this tree filled me with deep sadness; I almost wept.
I wanted to embrace it.
But I was not allowed to approach — too much residual energy. It would have transferred to me.
That’s why the orbs were flying and disappearing.
It reminded me of a zone affected by a nuclear blast.
An enormous injustice.
I know it’s just a tree, but I had the feeling that I wanted to help it and never give up hope.
Again, a corridor opened and pulled me in — and I flew onward to the Tree of Good and Evil.”

Aio

PL:

„W Ogrodzie Światła i Cienia – Kroniki Kosmicznych Drzew”

Część 1 – „Tam, gdzie światło rodzi się z cienia, drzewa śnią wszechświaty.”

Zobaczyłem ich 8 – cuda stworzenia. Otoczone miłością i hołdem. Stworzone, bo jak wszystko we wszechświecie – ma swoje odbicie…

9 lutego 2025 – Channeling z moją przyjaciółką Joasią – nauczycielką i wojowniczką światła, kryształowym koliberkiem. Dziękuję raz jeszcze.

1. DRZEWO WSZECHŚWIATA

Największe, niekończące się drzewo, którego bezkres trudno ogarnąć czy opisać. Dla postronnego obserwatora nie wyglądało ono jak drzewo stworzone przez naturę, tylko raczej jako sztuczna konstrukcja przedstawiająca kosmiczną budowę wszechświata w schematycznej formie drzewa, którą obserwował z góry jak płaski obraz.
W konarach Drzewa Wszechświata znajdowały się wirujące kolorowe galaktyki, czarne dziury, latające komety, rodzące się i umierające gwiazdy oraz planety. Drzewem tym opiekowały się Złote Istoty, których było tak dużo, że sprawiały wrażenie złotych mrówek, które jak ogrodnicy krzątały się wokół Drzewa Wszechświata. W pewnym momencie Złote Istoty wzięły naszego podróżnika jakby do kosmicznej windy, która przeniosła go do wyższego wymiaru, żeby mógł zobaczyć drzewo z innej perspektywy.
Drzewo Wszechświata było oddzielone od pozostałej przestrzeni i otoczone przezroczystą zasłoną, jakby ścianą, za którą było widać mnóstwo kosmicznych istot różnych ras. Ściana stanowiła granicę poziomu 9 Wymiaru. W pewnym momencie te kosmiczne istoty zauważyły naszego podróżnika i jakby z lekceważeniem ostentacyjnie odwróciły od niego swoją uwagę. W tym samym momencie jego Opiekunowie przenieśli go do jeszcze wyższego wymiaru.

---

2. DRZEWO ŻYCIA

To drugie co do wielkości i być może najpiękniejsze drzewo z wszystkich ośmiu widzianych w tej wizji. Było olbrzymie, monumentalne jak wielki dąb w kolorze złotym, pełne innych niezwykłych i nieznanych na Ziemi kolorów, wśród których dominował kolor czerwony. Pień drzewa był porośnięty mchem, który się przemieszczał po jego powierzchni. Zaś konary Drzewa Życia miały jednocześnie liście, przepięknie kwitnące kwiaty oraz dojrzewające i już dojrzałe owoce. Wszystko na nim żyło – kwiaty otwierały swe pączki, rozkwitały, zawiązywały się owoce, po czym rosły, dojrzewały i opadały. Proces życia trwał nieustannie.
W konarach było dużo pięknego słonecznego światła, słychać było krystalicznie czyste dźwięki pięknej muzyki. Drzewo oddychało przez korę, która poruszała się jak płuca – unosiła się i opadała. Energia Drzewa Życia była ciepła i zrównoważona. Drzewo zmieniało się, cały czas morfowało.

“Na jednej gałęzi mogły znaleźć się inne drzewa, kwiaty albo owoce, po czym odpadały i powstawało zupełnie coś nowego w ich miejsce. Nie wiem dlaczego, ale miałem bardzo minimalny widok tego drzewa od połowy w górę. Nie wiedziałem, co jest poniżej ani jak wyglądają jego korzenie. Miałem wrażenie, że energia tego drzewa również morfowała. Nie potrafię tego wytłumaczyć. Wiem, że widok zaparł mi dech w piersiach.
Po kilku sekundach otworzył się korytarz i przeleciałem w inne miejsce, do drzewa spirytualnego.”

---

3. DRZEWO SPIRYTUALNE (duchowe)

To drzewo przypomina swoim kształtem wierzbę płaczącą, rosnącą na skale na czubku wielkiej góry. Jego korzenie przenikały tę skałę. Stało w fioletowo-niebieskim płomieniu, a na końcu jego długich gałązek świeciła piękna biała energia, która strzelała w górę i rozprzestrzeniała się na wszystkie strony jak fajerwerki.
To piękne drzewo miało kolor wszystkich możliwych odcieni jasnego błękitu, spowite było piękną niebieską poświatą przechodzącą w fioletowy ogień. Ono najbardziej przywołało naszego Obserwatora, ponieważ w jego ocenie Drzewo Spirytualne nadaje sens życiu, poprzez połączenie energii Życia z energią Źródła.
Dlatego zadaniem tego drzewa jest nadanie sensu życia różnym istotom poprzez połączenie ich z Bogiem oraz wyznaczenie im ścieżki życiowej.

“To drzewo najbardziej mnie przywołało – nie wiem, czy to dobre określenie. Poczułem się, jakbym miał ogromne uznanie do niego. Respekt, bo czułem, że robi najsilniejszą robotę. Dzięki niemu my wszyscy mamy szansę się połączyć z Początkiem czy Źródłem. Czułem się, jakbym był w świętym miejscu.
Tu czuć było dotyk, delikatny i opiekujący. To drzewo ma spokojną, ale najsilniejszą energię, jaka istnieje. Nie ma nic silniejszego.
Po kilku sekundach znowu otworzył się korytarz i przeleciałem w inne miejsce – do Drzewa Dusz.”

---

4. DRZEWO DUSZ

Samotne, opuszczone, smutne drzewo bez liści. Ma piękne ciemnoniebieskie konary przypominające szeroko rozcapierzone palce dłoni, a w środku pomiędzy nimi pojawiały się różne kształty jak balony czy orby, np. koła lub Kwiat Życia. Było ich mnóstwo, biła od nich energia uzdrawiania na poziomie kodów.
To drzewo kiedyś wspierało proces tworzenia Dusz jak katalizator, lecz teraz kreacja nowych Dusz już nie jest potrzebna czy możliwa. Dlatego Drzewo Dusz jest naprawiane i aby mogło odrodzić się na nowo, musi przejść proces leczenia.

“Miałem wrażenie, że to drzewo było zniszczone w wyniku walk pomiędzy aniołami w czasie buntu Lucyfera. Walki trwały właśnie o to drzewo – o dusze. Widok tego drzewa wywołał u mnie głęboki smutek, prawie się rozpłakałem. Chciałem je przytulić. Nie pozwolili podejść – za dużo pozostałej energii. Przeniosłaby się na mnie.
Stąd te kule latające i znikające. Przypominało mi to strefę po rażeniu wybuchem atomowym. Olbrzymia niesprawiedliwość. Wiem, że to tylko drzewo, ale miałem uczucie, że chcę mu pomóc i nie tracę nadziei.
Znowu otworzył się korytarz, który mnie wciągnął i przeleciałem w inne miejsce – do Drzewa Dobra i Zła.”

Aio